TOK EVİN AÇ KEDİSİ:)

Miniş Arda annesinin yaptığı yemeklere burun kıvırır daima.Nerede onun için zaralı birşey var; gider onu bulur ve diretir.Anne sonunda pes eder ve zor elde ettiği tatlının elinden alınmasından korkan Arda aynen şu şekilde gömülür tatlıya:)

Benim şaşkınlık içinde "Aaaaa!Ne yaptın anneciğim"demem üzerine birde sırıtıyor bıdık:))

Ahh!Keşke özenle hazırladığım mamaları da böyle iştahla yesen anneciğim:(

Mutluluk pozumuz.Tabi ben isyanlarda.Anneannesinden yüz buluyor hep:(

Bir iki gün güzel yemek yiyor."Oh!" diyorum atlattık  zor günleri.Düzene girdi artık.Hooop! Yeni bir diş problemi.Yok havalar sıcak ,canı istemez ,bunalır yok o, yok bu ,bir türlü düzene girmedi şu yemek olayı.Acayip stres oluyorum.Anne sütü nereye kadar?Artık yeterli değil zaten ama o hala emmekte sadece emmekte ısrarcı.Mızmız mı mızmız. Yemek  seçiyor.Bir gün yediğini başka bir gün yaptığımda ağzına sürmüyor.Neyi yapacağımı şaşırmış durumdayım.İnanın bu mevzu bile psikolojimi bozmaya yetti.Çok kasıyorum kendimi, buda beni agrasif yapıyor.Aç kalıyor ,doymuyor ,sağlıklı beslenemiyor.Offff! Çıldırmam an meselesi.Hiç bu kadar zor bir çocuğum olacağını tahmin etmezdim.Ben sabrı öğrendim.Selamete ermeyi diliyorum.

iyi geceler.